Er zit een gat in de stad. Kruip erin en je bent voorgoed verdwenen.

De Bezige Bij, 2008

De vijftienjarige Lize zit op het dak van een rijhuis in de Rue Fontaine d'Amour (Brussel) en kijkt uit over de stad. Daar begint ze te vertellen. Over haar twee jaar oudere zus Lena, die wegliep van huis. Over prof. dr. haar vader, die de dagboeken van de Russische balletdanser Nijinsky volledig uit zijn hoofd kent. En dan zijn er de twee Albanezen die elke dag op bezoek komen. Lize vindt ze afstotelijk, maar haar vader zegt dat het engelen zijn. En ze hebben een belangrijke opdracht voor hem.

'De wonderlijke bekoring van Jef Aerts' roman Rue Fontaine d'Amour ligt daarin dat er geen enkel aards thema geschuwd wordt. Aerts geeft een fraaie verkenning van een van de dilemma's van de kunst: hoe spiritueel te zijn zonder de aarde te verlaten.' NRC Handelsblad Tip Beste Boeken week 44

'In een puntige, nuchtere stijl geeft Aerts prachtig het wereldbeeld weer van een meisje dat zich benauwd voelt en tegelijk barst van rijpheid (...) Haar onbevangenheid charmeert niet alleen de nevenpersonages maar ook de lezer. Aerts slaagt erin een haarfijne plot in elkaar te schuiven die, bezield door Lizes perspectief, tintelt van mysterie en van levenslust.'  De Morgen

'Jef Aerts bewees al met Vertezucht en De nadagen dat hij een stilistische meester is. Zijn vierde roman bevestigt die reputatie krachtig.' Gazet Van Antwerpen

'In een afgewogen, beeldende taal vertelt Aerts een verhaal van wantrouwen, geloof, wraak en liefde. Hij vat de geïsoleerde leefwereld van een tiener en verbindt die haast vanzelfsprekend met een scherp portret van Brussel.' De Standaard

'Een pareltje.' Elle online

Rue Fontaine d’Amour is een krachtige stadsroman, geschreven in een broeierige en heldere taal.

Met Brussel als achtergrond, bouwt het boek verder op het Bijbelse verhaal van Lot en zijn twee dochters in Sodom.

Verteld door een pubermeisje, is Rue Fontaine d'Amour een verhaal over de weerbarstige liefde, over loslaten en losgelaten worden. Over de lokroep van het volle leven, dat toch ergens te vinden moet zijn.